Month: Դեկտեմբերի 2019

Posted in Մայրենի, Uncategorized

Գիշերն եկավ, զով – հովն ընկավ

Posted on by grigoridanielyan

5-րդ դասարան

Գիշերն եկավ, զով – հովն ընկավ,
Աստղունքն լուսնին ձայն տվին.
Լուսնյակն ելավ, մով – ծովն ընկավ,
Հավքերն ինձի ձայն տվին:
Ես վեր ելա ոգի առած`
Զարկի սրտիս լարերին.
Սիրտս խնդաց, կուրծքս թնդաց –
Եվ լարերը խզվեցին …
-Միայն սիրո լարը մնաց
Սրտիս անհուն խորքերում.
Ու վառ սիրո երգը շողաց
Կյանքիս ամեն ծալքերում …

Առաջադրանքներ․

  1. Բառարանում գտեք կարմիրով նշված բառերի իմաստները և սովորեք։

մով-կապույտ

հավքեր-թռչուններ

թնդաց-խստացված

խզվել-խզզոց հանել

ծալք-հագուստի ծալած մասը

  1. Կանաչով նշված հատվածները բացատրեք ձեր բառերով։

Գիշերն եկավ, զով – հովն ընկավ,
Աստղունքն լուսնին ձայն տվին.

Գիշերը եկավ, կապույտ երկինքը եկավ, և հովը ընկավ։

Աստղերը լուսնի հետ եկան։

-Միայն սիրո լարը մնաց
Սրտիս անհուն խորքերում.

Միայն սիրելու հատկությունը մնաց սրտի անվերջ խորքերում։

  1. Ինչի՞ մասին է բանաստեղծությունը։

Ինչ վատ բան էլ լինի սերը  մնալու է։

  1. Բանաստեղծությունը սովորեք անգիր, ձայնագրեք, տեղադրեք բլոգում։

Posted in Մայրենի, Uncategorized

տնային

Posted on by grigoridanielyan

ԱՅԴ ՈՉԻՆՉԸ ԵՍ ԵՄ

Արևելյան մի քաղաքում , ամառվա միջօրեի շոգին, փողոցում , պատի ստվերին պառկած էր ծերունի մի դերվիշ:

Ցնցոտիների մեջ դերվիշը պառկել էր մայթի լայնքին , նվաղուն աչքերը կիսափակ: Քաղաքապետ իշխանը՝ հպարտ ու վես , հագած ճոխ ու զարդարուն , գալիս էր դանդաղ քայլերով , շրջապատված շքախմբով: Փողոցում մարդիկ ոտքի էին կանգնում,կպչում պատերին և խոնարհ գլուխ տալիս անցնող քաղաքապետ իշխանին:

Շքախմբի առաջնորդը , գավազանը թափահարելով , գոռաց դերվիշի վրա.

-Ի՞նչ ես մեկնվել մայթի վրա: Չե՞ս տեսնում ով է գալիս: Վե′ր կաց, անպատկա′ռ:

-Ես միայն ինձնից մեծի առաջ ոտքի կկանգնեմ,-անվրդով պատասխանում է դերվիշը:

Քաղաքապետը լսում է դերվիշի պատասխանը և հետաքրքրված մոտենում է նրան ու հարցնում.

-Մի՞թե ես քեզնից մեծ մարդ չեմ:

-Իհարկե՝ ո′չ: Քեզնից բարձր դեռ շատ աստիճաններ կան: Այոˆ, թեˆ ոչ:

-Այո:

-Դու քաղաքապետ իշխան ես,գիտեմ,որ մեծանաս,իˆնչ պիտի դառնաս,-հարցնում է դերվիշը :

-Նահանգապետ,- պատասխանում է քաղաքապետը:

-Հետո՞:

-Հետո՝ վեզիր:

-Հետո՞:

-Փոքրարքա:

-Հետո՞:

-Սահմանը սա է, մեր բոլորի վրա շահը կա: Նա է ամենից մեծը:

-Ասենք թե՝ շահ դարձար,հետո՞,- հարցնում է դերվիշը:

-Հետո ՝ ոչինչ,- պատասխանում է քաղաքապետը:

-Ահա այդ ոչինչը՝ ես եմ: Ոտքերիս տակից անցիր,գնա քո ճանապարհը,-նույն անվրդովությամբ պատասխանում է դերվիշը ու նվաղուն աչքերը գոցում….

https://www.youtube.com/watch?time_continue=13&v=ckgZ1KQUoI4&feature=emb_title

  1. Տեքստից դո՛ւրս գրիր անհասկանալի բառերը և բառարանի օգնությամբ բացատրի՛ր:

շքախմբով-ուղեկցող

նվաղուն-նվաղկոտ

դերվիշը- մահմեդականների թափառական կրոնավոր

  1. Նայի՛ր այս պատմության ֆիլմը և գրի՛ր քո կարծիքը ֆիլմի մասին:

Ֆիլմը շատ ծիծաղելու էր և հետաքրքիր, ուղղակի ձայնը վատն էր:

  1. Գտի՛ր քաղաքացիներին ներկայացնող հատվածը: Փողոցում մարդիկ ոտքի էին կանգնում,կպչում պատերին և խոնարհ գլուխ տալիս անցնող քաղաքապետ իշխանին:

 

  1. Ներկայացրո՛ւ դերվիշին և քաղաքապետին՝ հակադրելով իրար:

Դերվիշը շատ խելացի էր և խորամանկ, իսկ քաղաքապետը ինքնավստահ և ագահ մարդ էր:

  1. Ո՞րն է այս առակի ասելիքը:

Առակը ցույց է տալիս,  որ բոլոր մարդիկ հավասար են:

Posted in Ռուսերեն, Uncategorized

Жёлуди

Posted on by grigoridanielyan

Первоклассник Ваня был человек серьёзный. Закончил он уроки, телевизор включил. А в телевизоре – учёный. Говорит, что нашу Землю спасать надо, пока не поздно. Многие леса на Земле вырублены. Небо люди дымом закоптили, реки загрязнили. Одни учёные говорят, что от всего этого загрязнения Земля может оледенеть, другие, наоборот, потепления ждут. А если на Земле станет теплее всего на один градус, начнут таять ледники, и тогда равнины под воду уйдут. – Что же это мы на равнине живём? – испугался Ваня. – В горы нужно ехать. Подумал так и покраснел. Своих одноклассников вспомнил и Нину Михайловну – учительницу. Он с папой и мамой в горы, а они? Что же с ними будет? Ваня задумался, но тут отец с работы пришёл. Переоделся и Ване говорит: – Пойдём, сынок, погуляем перед сном. На улице было уже темно. Звёзды на небе зажглись. Тут Ваня и спросил про самое главное: – Папа, скажи, Земля, если её теперь не пожалеть, не поберечь… – во рту у Вани пересохло даже, – может Земля заледенеть или… Ваня не договорил: не хотелось и подумать даже, что Земля может погибнуть. – Нет! – отец разволновался. – Ведь все мы любим Землю и не дадим ей погибнуть. Ночью Ваня плакал во сне. От слёз и проснулся. Земля во сне замёрзла и стала покрываться корочкой льда, как лужа. Ваня не знал во сне, как спасти Землю, а проснулся – вспомнил: нужно деревья сажать. На следующее утро пришёл Ваня в класс и положил свой ранец на учительский стол. – Зачем столько жёлудей? – удивилась Нина Михайловна.
– Если каждый человек посадит одно дерево, – сказал Ваня, – это же огромный лес получится! И Землю нашу спасём. – Где же мы посадим столько деревьев? – улыбнулась Нина Михайловна. – Подумать надо, – сказал Ваня.

 

  1. Подберите антонимы к данным словам и словосочетаниям. С некоторыми из них составьте и запишите предложения.

Начать-закончить, выключить- включить, вырубать деревья-сажать деревья, похолодание-потепление, родиться-умирать, выйти из-под воды.- уйти из-под воды.

  1. Составьте и запишите предложения из данных слов. 
  2. Первоклассник, был, серьёзный, Ваня, человек.- Первоклассник Ваня был человек серьёзный.
  3. Учёные, что, говорят, от всего, загрязнения, Земля, этого, может оледенеть. -Одни учёные говорят, что от всего этого загрязнения Земля может оледенеть, другие, наоборот, потепления ждут.
  4. Ваня, в класс, и положил, на следующее утро, пришёл, на учительский, ранец, свой, стол-Ваня в класс и положил свой ранец на учительский стол.

Лес, одно, если, получится, огромный, человек, дерево, каждый, посадит-Если каждый человек посадит одно дерево, – сказал Ваня, это же огромный лес получится